Ամուլսարի շահագործման հարցում կա երկու բևեռ՝ իշխանություն և ժողովուրդ։ Իշխանությունը գրեթե միանշանակ ուզում է, որ շահագործվի հանքը։ Ժողովուրդը գրեթե միանշանակ չի ուզում, որ շահագործվի։ Այլ հարց, որ ժողովուրդը չգիտի բաներ, որոնք գիտի իշխանությունը։ Համենայնդեպս, այս հարցում անգրագետներ չկան, որովհետև չիմանալու իրավունքը մարդուն չի զրկում «ես եմ տերը իմ երկրի» ընկալումից։ Եթե մարդուն խելագար չես ճանաչել, նա իրավունք ունի պատասխանատու լինելու։

Վատիկանի նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը ծանր է տարել վերջին 30 տարիների հերոսների «մարդկայնացումը», այսինքն՝ նրանց գահընկեց անելը։ 

Մեր վախն ուրիշ է։ Ամեն ինչի մեջ կարելի է գտնել մեր վախը։ Վախը մեր մանիպուլյացիան է այն իրադարձությունների հանդեպ, որոնցից գաղափար չունենք։ Դիցուք, եթե ռուսները Հայաստանից հեռանան, թուրքերը մեզ կուտեն։ Սա վախ է։ 

Երեկ Իջևանում ցուցարարները համը հանեցին։ Մարդիկ միջպետական ճանապարհ են փակում ու բաց տեքստով ասում են՝ թողեք ծառերը կտրենք, տանենք Երևան՝ «մեր տղուն»։ 

Սերժ Սարգսյանին նվիրված երգը պարտավոր էր լավը լինել: Որովհետեւ մարդու մասին էր, որը վատ հետք է թողել: Դա ի՞նչ էր, ընտրակաշառք վերցրած ընտրողի «պտիչկա՞»: Դամբանակա՞ն: Շնորհակալությու՞ն, որ նրա օրոք այս երգի հեղինակների համար լավ է եղել: Ի՞նչ էր: Միակ հուսադրողն այն է, որ հեղինակներին չես մեղադրի, որ գրել են, որպեսզի իրենց համար ավելի լավ լինի: Էլ ու՞ր: 

Խաչատրյան քույրերի գործը նոր թափ է հավաքում: Մեկ տարի առաջ նրանք Մոսկվայում սպանել էին իրենց 57-ամյա հորը այն պատճառաբանությամբ, որ ի թիվս այլ բռնությունների, նաև սեռական բռնության են ենթարկվել: Դատախազությունը աղջիկներին կանխամտածված սպանության մեղադրանք է առաջադրել:

Ռոբերտ Քոչարյանի որդին դատարանում, իր բառերով, հուզվել է Մարտի 1-ի զոհերի հարազատներին տեսնելով։ Հետաքրքիր է՝ հատկապես ո՞վ է հուզել նրան:

Կոկորդիլոսների մասին մեր տեղեկատվական բազան փաստորեն ամեն օր կարելի է թարմացնել՝ հետևելով Արարատի մարզպետին: «Ինչ-որ ժամանակ նրանք նույնիսկ թռչել են»՝ երեկ ասել է մարզպետ Գարիկ Սարգսյանը:

Դաշնակցական Գեղամ Մանուկյանի ինքնախոստովանական հայտարարությունը, թե ինքն է ծեծել ՀԱԿ ակտիվիստ Վարդան Հարությունյանին, առնվազն տարօրինակ է: Ուրիշ բան, եթե նա խոստովաներ, որ նյարդերը տեղի են տվել, և զղջում է կատարվածի համար: Բայց ինքն ըստ էության մահափորձի խոստովանություն է վերցնում իր վրա: Դեռ լավ է, որ դա չի անում կուսակցության անունից: Ավելին, փաստ է, որ ծեծողն ինքը չի եղել: Եվ ավելի վատ:

Դեռ վաղ է մտածել, թե ինչ է ուզում անել Ռոբերտ Քոչարյանը դատարանում: Ասենք, ու՞մ է ուզում համոզել, որ մարտի 1-ից մինչեւ 20-ը Հայաստանում սահմանափակված չի եղել ինտերնետը, որ ցուցարարները Լեոյի փողոցում կրակել են իրավապահների վրա, որ նռնակներ են նետել:

Հայրը հեսա-հեսա անկախ Հայաստանի ամենամեծ ոճիրներից մեկի պաշտոնական ամբաստանյալ է դառնալու, որդին նույն դատարանի դահլիճում ասում է՝ միլիարդատեր չեմ, միլիոնատեր՝ գուցե:

Ռոբերտ Քոչարյանը պատրաստվում է ընդդիմություն լինել այն պատճառով, որ նրան թվում է, թե եղել է օրինական իշխանություն։ «Ռոյթերս» գործակալությանը Ռոբերտ Քոչարյանն ասել է, որ մտադիր է մասնակցել հզոր ընդդիմության ձևավորման աշխատանքներին։

ՌԴ վարչապետ Դմիտրի Մեդվեդևի երեկվա պահվածքը ԵԱՏՄ միջկառավարական խորհրդի նիստի ժամանակ թեմա է դարձել: Հայաստանի վարչապետը նիստի վերջնամասում, երբ հարցերի մի մասի քննարկումն ավարտվել է, ռուսերեն ասել է՝ եթե հարցեր չկան, ապա կարող ենք անցնել  համաձայնեցված փաստաթղթերի ստորագրմանը, Դմիտրի Մեդվեդևը պատասխանել է կատակով՝ ասելով. «Нет! Перейти куда?»: Ու սկսել է ծիծաղել:

ՊՎԾ պետի տեղակալ Արգիշտի Քյարամյանը երեկ հրաժարվել է պատասխանել լրագրողների հարցին, թե 28 տարեկանում ինչպե՞ս է կուտակել հայտարարագրված 32 միլիոն դրամը, երբ որևէ բիզնես չի ունեցել:

Միհրանը այլ պտուղ է, ժամանակին այդպիսիները դառնում էին Ներոն, այսինքն՝ լավագույն նպատակներով փաթեթավորված սրիկայություններով հասնել առավելագույնին:

Կառավարությունը 124 միլիոն դրամ (258 հազար դոլար) է հատկացրել Քաղաքացու օրը նշելու համար։

Ես նույնիսկ չեմ հասկանում, թե ինչի՛ մասին է խոսքը։

Վարչապետը մուննաթ եկավ ՀՀ քաղաքացու վրա: Դա արեց չափազանց կոպիտ և հընթացս: Մեծ հաշվով, գուցե տեղին էր: Մենք գիտենք, թե ովքեր են մաքսավորները: Բայց այդ տղան մի քանի րոպեում տեսախցիկների շնորհիվ հավասարեցվեց հողին: Այդ տղան որևէ կերպ չպարզաբանեց, թե դրոշն ի՛նչ գործ ուներ գետնին: Գուցե նույնիսկ տեղյակ չէր, որովհետև դրոշը փող չէ, որ մնա գետնին ընկած: Եվ գուցե նույնիսկ չի լսել, որ դրոշը պետությունն է, իսկ պետությունը չի կարող գետնին ընկած լինել: Քաղաքացին տնտեսության նման բան է՝ դեռ պետք է աճի: